دوره 10، شماره 31 - ( 6-1400 )
جلد 10 شماره 31 صفحات 31-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده:
با توجه به رشد جمعیت، کمبود بارندگی در مناطق بیابانی و نظر به اهمیت منابع آب‌های زیرزمینی، طرح‌های مختلفی برای تقویت این ذخایر اجرا شده است. یکی از طرح‌های مذکور، ایجاد و احداث پروژه‌های پخش سیلاب است. ارزشیابی اثرات پروژه‌های اینچنینی در قبل از احداث معمولاً میسر نیست و بعد از اجرا نیز کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. لذا در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی پروژۀ پخش سیلاب ابراهیم‌آباد مهریز که در سال 1997 اجرا شده است، اثرات آن در افزایش آبدهی قنوات پایین‌دست شامل قنات‌های خیرآباد، بغدادآباد، مزویرآباد و محمدآباد بررسی شود تا بتوان از نتایج آن برای مدیریت منابع آب استفاده کرد. بدین منظور در دو دورۀ ده‌ساله قبل و بعد از اجرای پروژه، آمار آبدهی قنوات در اطراف پروژه پخش سیلاب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش با استفاده از آزمون مقایسۀ نمونه‌های جفتی و تحلیل هیدرولوژیک میزان آبدهی منابع پایین‌دست نشان می‌دهد تأثیر اجرای طرح بر قنات‌های بغدادآباد، خیرآباد و مزویرآباد مثبت بوده و در قنات محمدآباد تأثیری نداشته است. نتایج آزمون کای اسکوئر نیز نشان می‌دهد که اجرای طرح بر کاهش تعداد سیلاب‌ها و افزایش آبدهی قنوات پایین‌دست تأثیر مثبت داشته است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم و مهندسی آبخیزداری
دریافت: 1399/1/19 | پذیرش: 1399/10/16 | انتشار: 1400/7/10
دریافت: 1399/1/19 | پذیرش: 1399/10/16 | انتشار: 1400/7/10
چکیده مبسوط [PDF 211 KB] (2 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
