امروزه با رشد سریع فعالیتهای صنعتی، گازهای گلخانهای نیز به سرعت افزایش یافته است. یکی از پیامدهای این پدیده، گرمایش جهانی و در نهایت پدیدۀ تغییر اقلیم است که خود نیز موجب تغییر آبهای سطحی و زیرزمینی شده است. پیشبینی بارش و دما در مدیریت منابع آب، تأثیر فراوانی دارد. در این پژوهش، عملکرد مدل SDSM برای ریزمقیاسنمایی مقادیر بارش و حداکثر دما در سه شهر استان آذربایجان شرقی، در ایستگاههای تبریز، میانه و سراب بررسی شده و خروجیهای مدل CANESM2، تحت سناریوهای 6/2RCP و 5/4 RCPو برای سه دوره 20۲0 تا 20۵0، 20۵۱ تا 20۸۰ و 2۰۸0 تا 2۱۰0 استفاده شده است. بر اساس نتایج بهدستآمده، مقدار بارش در ایستگاههای تبریز و میانه در هر سه دورۀ زمانی و تحت هر دو سناریو افزایش یافته ولی بر اساس نتایج در ایستگاه سراب مقدار بارش کاهش مییابد. همچنین مقدار حداکثر دما نیز در هر سه دوره و تحت هر دو سناریو بررسی شده و نتایج حاصل نشان داده است که در ایستگاه تبریز و سراب دما کاهش یافته و در همین حال در ایستگاه میانه، میزان آن افزایش یافته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدلسازی دریافت: 1398/11/8 | پذیرش: 1400/5/23 | انتشار: 1401/2/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول