با توجه به پتانسیل قوی منطقۀ سیستان از نظر انرژی باد بهعنوان یکی از منابع انرژی تجدیدپذیر، یافتن مکان بهینه برای استقرار تجهیزات و تأسیسات بهرهبرداری از انرژی باد ضروری است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین مکان مناسب برای احداث نیروگاههای بادی، با توجه به معیارها و زیر معیارهای آبوهوایی (سرعت باد و جهت باد)، جغرافیایی (ارتفاع و شیب)، اقتصادی ـ اجتماعی (فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از راههای ارتباطی و نزدیکی به شبکۀ انتقال نیرو) و زیستمحیطی (فاصله از مناطق حفاظتشده و فاصله از آبراههها)، با بهرهگیری از روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی و سامانۀ اطلاعات جغرافیایی در منطقۀ سیستان انجام شد. برای این منظور، وزن هریک از معیارها و گزینهها با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی تعیین شد. تحلیل فضایی و تلفیق لایهها با استفاده از نرمافزار ArcGIS انجام و نقشۀ تناسب اراضی برای احداث نیروگاه بادی در چهار کلاس (عالی، خوب، متوسط و ضعیف) تهیه شد. بر اساس نتایج، 7130 کیلومترمربع از کل مساحت منطقه مورد مطالعه (16207 کیلومترمربع) که در محدودۀ شهرستانهای نیمروز و هامون قرار گرفته، بهدلیل مسطح بودن، وزش بادهای مداوم و پرقدرت با جهت غالب شمالی و در نتیجه کسب امتیاز بالاتر از سایر معیارها، در مقایسه با سایر مناطق، برای ساخت نیروگاه بادی دارای تناسب عالی است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که استفادۀ تلفیقی از روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی و سامانۀ اطلاعات جغرافیایی، بهعنوان یک سیستم پشتیبان، میتواند با شناسایی مناطق دارای شایستگی بالاتر، علاوه بر فراهم آوردن امکان توسعۀ پایدار منطقه، موفقیت طرحهای استفاده از انرژیهای نوین را به همراه داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمایش سرزمین دریافت: 1396/11/13 | پذیرش: 1397/3/17 | انتشار: 1397/5/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول