بررسی و مدلسازی تغییرات کاربری اراضی اطلاعات مفیدی به طراحان، برنامهریزان و مدیران جهت برنامهریزی مدیریت تغییرات کاربری اراضی، ارائه میدهد. هدف از این مطالعه، پیشبینی تغییرات کاربری اراضی حوزه آبخیز سمل در استان بوشهر با استفاده از سری تصاویر ماهوارههای لندست (13۷۱-L5-TM، 13۸۱ L7-ETM+-و 1392-L8-OLI) میباشد. بدین منظور ابتدا پیش پردازش و پردازشهای لازم همانند تصحیح هندسی و اتمسفریک و همچنین ساخت شاخص گیاهی انجام شد. در منطقه سه کاربری عمده شامل مرتع، اراضی بایر و اراضی کشاورزی شناسایی شد. در این مطالعه برای طبقهبندی از روش حداکثر احتمال و برای تعیین تغییرات از روش مقایسه پس از طبقهبندی استفاده شد. همچنین برای پیشبینی کاربری اراضی سال 140۲ از روش زنجیره مارکوف استفاده شد. نتایج نشان داد که تصاویر TM، ETM+ و OLI به ترتیب با صحت کلی و ضریب کاپای 45/84، 99 و 98 درصد و 82/0، 98/0 و 97/0 طبقهبندی گردید. نتایج مربوط به ارزیابی دورههای واسنجی با استفاده از روش مقایسه پس از طبقهبندی نشان داد که دوره واسنجی 1392-13۸۱ بالاترین صحت را جهت پیشبینی تغییرات کاربری اراضی سال 140۲ داشت. نتایج تغییرات کاربری اراضی حاکی از آن بود که طی دوره 1392-13۸۱، میزان کاهش مرتع و اراضی کشاورزی بهترتیب ۱۹/۲، ۱۸/۴ درصد بوده است. همچنین طی دوره مذکور اراضی فاقد پوشش گیاهی(اراضی بایر) ۱۳/۵۶ درصد افزایش یافت.در مجموع نتایج نشان داد اراضی مرتعی نسبت به سایر کاربریهای موجود در منطقه دارای بیشترین پایداری و اراضی بایر دارای کمترین پایداری میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |