پوشش گیاهی در اکوسیستمهای خشکی به عنوان یک شاخص مهم در ارزیابی محیط زیست است و نقش مهمی در حفظ تعادل اکوسیستمها ایفا میکند. تجزیه و تحلیل دادههای سری زمانی پوشش گیاهی به طور قابل توجهی درک ما را از تغییرات بلندمدت پوشش گیاهی بهبود میبخشند. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی در منطقه حفاظت شده توران با استفاده از دادههای سری زمانی پوشش گیاهی سنجنده MODIS از سال 2001 تا 2015 میباشد. برای بررسی تحلیل روند تغییرات پوشش گیاهی از روشهای ناپارامتری روند میانه (تیل- سن) و معنیداری من- کندال استفاده شد و این روشها بر روی 4 شاخص NDVI، EVI، PVI1 و SAVI اعمال گردید. برای انتخاب شاخص طیفی مناسب اکوسیستم خشک توران، بازدید میدانی صورت گرفت. نتایج حاصل از بازدید میدانی نشان داد شاخص PVI1 بهترین شاخص پوشش گیاهی در منطقه مطالعاتی میباشد. نتایج مربوط به تحلیل روند نشان داد که تمرکز مناطق با روند کاهشی یا تخریب یافته، بیشتر در شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی همچنین غرب و جنوب غربی منطقه است. همچنین مناطق بهبودیافته یا با پوشش گیاهی افزایش یافته، مناطق میانی و جنوبی منطقه مطالعاتی را شامل میشوند. همچنین مناطق با ثبات یا بدون روند در کل منطقه پراکنده هستند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |