چکیده:
گیاه لاتی (Taverniera spartea) از گونههای مهم مراتع خلیج و عمانی ایران بهشمار میرود. در این پژوهش با استفاده از مدل افزایش تعمیم‌‌یافته، الگوی پاسخ گونه لاتی به شیب عوامل خاکی و توپوگرافیکی در رویشگاه‌های آن در استان هرمزگان مشخص گردید. نتایج نشان داد که بافت خاک در هر سه رویشگاه مورد مطالعه سندی لوم بود. میزان هدایت الکتریکی در سه رویشگاه تفاوت معنی‌داری نشان داد. اسیدیته خاک نیز در منطقه بشاگرد بیشتر از دو منطقه دیگر بود. بیشترین مقدار آهک خاک در منطقه سیاهو و کمترین آن منطقه احمدی بود. بکارگیری مدل جمعی تعمیم‌‌یافته، برای هر یک از متغیرهای محیطی، نشان داد که متغیرهای درصد آهک خاک، درصد رس، اسیدیته، درصد کربن آلی خاک، ازت خاک و درصد خاک لخت بر عملکرد گونه، معنی‌‌دار می‌‌باشند. افزایش درصد رس خاک از مدل کاهشی، افزایش اسیدیته خاک، از حالت دو مد، افزایش مقدار آهک خاک و همچنین مقدار درصد خاک بدون پوشش، از مدل زنگوله‌ای، افزایش درصد کربن آلی و ازت خاک هر دو از مدل افزایشی پیروی کرد. لذا با توجه به خواهشهای بوم شناختی اشاره شده برای این گونه، میتوان نسبت به احیای مراتع تخریب شده با استفاده از گونه لاتی اقدام کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
