به منظور ارزیابی تأثیر شوری بر جوانهزنی و رشد رویشی اکوتیپهای مختلف گیاه مرتعی توتروباه، دو آزمایش مجزا در شرایط آزمایشگاه و شرایط گلخانه در بهار سال ١٣٨٩ انجام شد. در آزمایش اول، 6 اکوتیپ (سمیرم، فریدونشهر، تهران، کرسنک، دماوند و فرخشهر) و 4 سطح تنش شوری (صفر، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر از کلرید سدیم) در 3 تکرار تحت شرایط آزمایشگاهی و در آزمایش دوم 4 اکوتیپ گیاه توتروباه (سمیرم، فریدونشهر، تهران و کرسنک) و 4 سطح تنش شوری (صفر، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر از کلرید سدیم) تحت شرایط گلخانهای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. صفات درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه و وزن تر گیاهچه در آزمایش اول و میزان پروتئین، پرولین، درصد کلر و سدیم اندام هوانی گیاه در آزمایش دوم اندازهگیری شد. نتایج به دست آمده در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که با افزایش تنش شوری، درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه و وزن تر گیاهچه به صورت معنیداری کاهش یافت. بر اساس نتایج گلخانهای، درصد پروتئین به طور معنیداری کاهش و درصد کلر، سدیم و غلظت پرولین به طور معنیداری افزایش داشتند. اکوتیپ تهران از نظر تحمل به شوری در مرحلۀ جوانهزنی و گیاهچهای نسبت به سایر اکوتیپها برتری نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |